Zaburzenia erekcji to ważny problem sfery seksualnej i psychologicznej dotyczący wbrew pozorom dużego procenta mężczyzn. Problemy z osiągnięciem wzwodu nie muszą być spowodowane wiekiem mężczyzny, mogą także mieć podłoże psychogenne i pojawiać się u osób młodszych. Jak skutecznie zmierzyć się z problemem zaburzeń erekcji i pokonać trudności w osiągnięciu satysfakcjonującego stosunku?
Mianem zaburzeń erekcji określane są trudności w osiągnięciu lub utrzymaniu wzwodu niezbędnego do odbycia satysfakcjonującego stosunku seksualnego Podłoże zaburzeń erekcji może mieć charakter psychogenny, spowodowany problemami w porozumieniu między partnerami, ukrytymi lękami lub stresem spowodowanym wymaganiem od siebie nieustannego „stawania na wysokości zadania”. Czynniki powodujące zaburzenia erekcji mogą mieć także źródło organiczne, czyli fizyczne, związane z zaburzeniami czynności organizmu. Niezdrowy tryb życia, uzależnienie od negatywnie wpływających na zdrowie substancji, problemy ze snem, niektóre leki, problemy neurologiczne i kardiologiczne, choroby metaboliczne i endokrynologiczne – wszystko to może powodować trudności w osiągnięciu erekcji. Na występowanie zaburzeń erekcji wpływ mogą mieć także czynniki mieszane, będące połączeniem czynników psychogennych i organicznych. Wszystkie te problemy zdrowotne wymagają konsultacji lekarskiej, co ułatwia diagnozę i późniejsze leczenie, również pod kątem zaburzeń erekcji. Same zaburzenia erekcji, również mogą być sygnałem informującym nas o problemach występujących w organizmie. Jak zatem postępować w przypadku powtarzających się trudności z utrzymaniem lub uzyskaniem wzwodu?
Do powstania erekcji dochodzi pod wpływem bodźca seksualnego – fantazji, stymulacji wzrokowej lub dotykowej. Impulsy układu nerwowego przenoszą informację do komórek nerwowych oraz komórek śródbłonka naczyń odpowiedzialnych za uwalnianie tlenku azotu do komórek mięśni gładkich, które rozkurczają się, zwiększając napływ krwi do prącia i umożliwiają osiągnięcie erekcji.
Diagnostyka zaburzeń erekcji
O zaburzeniach erekcji mówimy wówczas, gdy występuje niemożność utrzymania lub uzyskania wzwodu, a satysfakcjonujący stosunek nie jest możliwy. Diagnostyka zaburzeń erekcji wymaga szczegółowego wywiadu przeprowadzonego przez lekarza. Wielu mężczyzn unika zgłoszenia się do lekarza z powodu stygmatyzacji zaburzeń erekcji, żartów dotyczących tego tematu funkcjonujących w społeczeństwie i przeświadczenia, że mężczyzna mający tego rodzaju problemy zawodzi w relacji. Wszystkie te czynniki mogą dodatkowo wpływać na zdolność osiągania erekcji, warto więc zweryfikować wraz z lekarzem możliwe powody trudności w utrzymaniu wzwodu i znaleźć odpowiedni sposób leczenia zaburzeń erekcji.
Diagnostyka zaburzeń erekcji przebiega w kilku krokach. Pierwszym z nich jest wywiad medyczny – chorobowy, pozwalający ustalić, jakiego rodzaju kwestie zdrowotne mogą wpływać na uzyskanie, siłę i czas wzwodu pacjenta. Wywiad dotyczący życia seksualnego pozwala określić, czy problemy z erekcją nie są spowodowane brakiem porozumienia w relacji lub świadomości mechanizmów wywołujących podniecenie u pacjenta. Niekiedy konieczne jest również badanie przedmiotowe, czyli fizyczna ocena stanu narządów pacjenta w celu wykluczenia chorób lub urazów uniemożliwiających uzyskanie pełnego wzwodu. Badania laboratoryjne krwi oraz specjalistyczne badania diagnostyczne wykonywane są w celu oceny stanu zdrowia organizmu pacjenta i oceny czynników powodujących zaburzenia erekcji. Wywiad lekarski oraz badania dają możliwość wykrycia ewentualnie występujących problemów ze zdrowiem, których oznaką mogą być właśnie zaburzenia erekcji.
Leczenie zaburzeń erekcji
W leczeniu zaburzeń erekcji, o ile nie są one spowodowane poważniejszymi problemami zdrowotnymi, poza wprowadzeniem zdrowego trybu życia i aktywności fizycznej, poprawiających ogólną kondycję organizmu, najczęściej stosowanym rozwiązaniem są leki zawierające syldenafil. Syldenafil jest substancją czynną będącą inhibitorem fosfodiesterazy typu 5 – enzymu powodującego osłabienie i zakończenie erekcji. Syldenafil jest składnikiem leków takich jak Mensil, zawierający dawkę 25 mg tej substancji czynnej. Mensil dostępny jest w aptece bez recepty. Tabletki w wygodnej formie tabletek do rozgryzienia i żucia przyjmować należy na około godzinę przed planowanym stosunkiem seksualnym. Dzięki działaniu syldenafilu dochodzi do wspomagania rozkurczu naczyń krwionośnych w prąciu oraz zwiększenia napływu krwi do prącia podczas podniecenia seksualnego. Syldenafil pomaga osiągnąć wzwód jedynie pod warunkiem uprzedniego pobudzenia seksualnego.
Źródła:
- Dudek M. Terapia zaburzeń erekcji. Przegląd Urologiczny 2013; 6(82).
- Grabski B i in. Zaburzenia erekcji. Medycyna Praktyczna. https://www.mp.pl/pacjent/seksuologia/zaburzenia-seksualne/u-mezczyzn/92036,zaburzenia-erekcji. Data dostępu: 19.04.2021 r.
- Rabijewski M i in. Etiopatogeneza i leczenie zaburzeń erekcji. Geriatria Polska 2007; 1: 203-208.
Mensil, 25 mg, tabletki do rozgryzania i żucia. Skład: Jedna tabletka zawiera 25 mg syldenafilu w postaci cytrynianu. Postać farmaceutyczna: tabletki do rozgryzania i żucia. Wskazania do stosowania: Produkt leczniczy Mensil jest wskazany do stosowania u dorosłych mężczyzn z zaburzeniami erekcji, czyli niezdolnością uzyskania lub utrzymania erekcji prącia wystarczającej do odbycia stosunku płciowego. W celu skutecznego działania produktu leczniczego Mensil niezbędna jest stymulacja seksualna. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ze względu na wpływ syldenafilu na przemiany metaboliczne, w których biorą udział tlenek azotu i cykliczny guanozynomonofosforan (cGMP), nasila on hipotensyjne działanie azotanów. Przeciwwskazane jest zatem równoczesne podawanie syldenafilu z lekami uwalniającymi tlenek azotu (np. azotynem amylu) lub azotanami w jakiejkolwiek postaci. Jednoczesne stosowanie inhibitorów PDE5, w tym syldenafilu, i leków pobudzających cyklazę guanylową, takich jak riocyguat, jest przeciwwskazane, ponieważ może prowadzić do objawowego niedociśnienia tętniczego. Produktów leczniczych przeznaczonych do leczenia zaburzeń erekcji, w tym syldenafilu, nie należy stosować u mężczyzn, u których aktywność seksualna nie jest wskazana (np. pacjenci z ciężkimi schorzeniami układu sercowo-naczyniowego, takimi jak niestabilna dławica piersiowa lub ciężka niewydolność serca). Produkt leczniczy Mensil jest przeciwwskazany u pacjentów, którzy utracili wzrok w jednym oku w wyniku niezwiązanej z zapaleniem tętnic przedniej niedokrwiennej neuropatii nerwu wzrokowego (ang. non-arteric anterior ischemic optic neuropaty, NAION), niezależnie o tego, czy miało to związek z wcześniejszą ekspozycją na inhibitor PDE5. Nie badano bezpieczeństwa stosowania syldenafilu w następujących grupach pacjentów: pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, hipotonią (ciśnienie krwi <90/50 mm Hg), po niedawno przebytym udarze lub zawale serca oraz ze stwierdzonymi dziedzicznymi zmianami degeneracyjnymi siatkówki, takimi jak retinitis pigmentosa (niewielka część tych pacjentów ma genetycznie uwarunkowane nieprawidłowości fosfodiesterazy siatkówki). Stosowanie syldenafilu u tych pacjentów jest przeciwwskazane. Podmiot odpowiedzialny: PRZEDSIĘBIORSTWO PRODUKCJI FARMACEUTYCZNEJ HASCO-LEK S.A. 51-131 Wrocław, ul. Żmigrodzka 242E. Przed zastosowaniem należy zapoznać się z zatwierdzoną charakterystyką preparatu. Dalsze informacje dostępne na życzenie.
Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
Materiał partnera
